سوال روی صحنه، عذرخواهی پشت صحنه!
تاریخ انتشار: ۲۸ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۳۱۷۶۱۸
عصرایران؛ احسان محمدی- امیرحسین رستمی تا این لحظه آخرین نفری است که عذرخواهی کرده و گفته از اینکه باعث «تشویش اذهان عمومی» شده پوزش می‌خواهد. یکی دیگر از عذرخواهی‌هایی که هرگز به اندازه ادعاها از آن استقبال نمی‌شود.
در این چند روز رکورد سرعت عذرخواهی در حال شکستن است. از سازنده کلیپ بارش بادمجان تا آنکه دعوت به تجمع و مخالفت با بستن حرم حضرت معصومه(س) می‌کرد و علی ضیا و حالا امیرحسین رستمی.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
برنامه تلویزیونی فرمول یک از جمله برنامههای پربیننده تلویزیون است. برنامه‌ای مهمان‌محور که معمولاً به مسائل روز می‌پردازد و تیمی از روزنامه‌نگاران خوب هم در تولید محتوای آن دخیل هستند.
سخنان دو شب پیش امیرحسین رستمی در این برنامه و غیب‌شدن ناگهانی او از استودیو باعث واکنش‌های مختلفی شد. او یک‌شبه به در شبکه‌های اجتماعی مانند یک قهرمان ملی تحسین شد که حرف دل مردم را زده است تا اینکه امروز رسماً با انتشار یک ویدئو عذرخواهی کرد و گفت اطلاع نداشته و پاسخ پرسشهایش را در یکی دو روز گذشته از مسئولان وزارت بهداشت گرفته و اگر باعث تشویش اذهان عمومی شده عذر می‌خواهد.
این عذرخواهی البته بدون حاشیه نبود و برخی از همان‌ها که تحسین‌اش می‌کردند حالا تقبیح‌اش می‌کنند که تسلیم شده و جا زده و کم آورده و از این دست غش و ضعف‌های ملی که انگار در ژن ما جا خوش کرده که خیلی سریع یک نفر را به عرش می‌بریم و فردایش از کوبیدنش به فرش لذت می‌بریم. از پرویز پرستویی و مهدی طارمی گرفته تا رامبد جوان و سعید معروف و صادق زیباکلام و فرزاد حسنی و شهاب حسینی و ....
این اتفاق اما حاوی چند نکته است:
1- برخلاف تصور عمومی، در بیشتر برنامه‌ها به مهمان «دیکته» نمی‌شود که چه بگوید. گاهی تلفنی موضوع برنامه را می‌گویند و اگر عوامل برنامه حال و حوصله‌ای داشته باشند قبل از شروع و در حین چای خوردن، کمی گفت‌وگو می‌کنند. گاهی هم مهمان آنقدر دیر می‌رسد که حتی مجال گریم هم نیست!
در واقع این تصور که مغز مهمان‌ها و کارشناس‌ها را پر می‌کنند عموماً حقیقت ندارد. البته که خطوط قرمزهایی وجود دارد و مهمان‌هایی که تجربه حضور مکرر دارند خود به خود آن را رعایت می‌کنند. حرف‌های امیرحسین رستمی نشان داد در فرمول یک این اتفاق نمی‌افتد و او حرفش را زد.
2- یکی از مهمترین نقدها، قطع یک‌باره برنامه با آگهی بازرگانی و حذف یکباره‌اش بود. در چنین مواقعی مجری برنامه مقصر قلمداد می‌شود. در حالیکه این تصمیم فراتر از اختیار اوست حتی اگر تهیه‌کننده باشد. درست یا غلط گاهی ناظر پخش و گاه مدیر شبکه در چنین مواردی مداخله می‌کند. به نظر می‌رسد در مورد امیرحسین رستمی هم این اتفاق افتاد و تصمیم فراتر از اراده علی ضیا بود. این هم یکی از آفات اجراست. همانطور که تحسین‌ها همیشه بیشتر نثار مجری می‌شود، در چنین اتفاقاتی او نخستین قربانی است.
مرداد 1386 وقتی فرزاد حسنی در برنامه کوله‌پشتی و در یک گفتوگوی چالشی به سردار رادان فرمانده نیروی انتظامی تهران تاخت، شب بعد امیرحسین مدرس جای او را گرفت و در توضیح این اتفاق، بیماری فرزاد حسنی و توصيه پزشك به استراحت را عنوان و ابراز اميدواري كرد: او به زودي از دام بيماري‌هايي كه در اثر اجراي يك برنامه زنده متوجه‌اش شده است، رها شود!
کسی بیماری یک‌شبه فرزاد حسنی را باور کرد؟ آیا او با اختیار خود برنامه را ترک کرد؟ آن هم درست وقتی که به شدت توسط طیف وسیعی از مردم تحسین شد.
3- عذرخواهی امیرحسین رستمی از این منظر مورد نقد است که چرا این توضیحاتی که به صورت «خصوصی» به افراد داده می‌شود و آنها یک‌باره از خواب غفلت بیدار می‌شوند و روبروی دوربین عذرخواهی می‌کنند چرا به عموم مردم داده نمی‌شود تا آنها هم آگاه شوند؟ چرا پرسش‌های افکار عمومی را آنقدر دیر یا بد پاسخ می‌دهند طرح آنها این همه حاشیهساز شود، یک مجری در معرض شدیدترین توهین‌ها قرار گیرد و یک بازیگر به شجاع‌ترین مرد ارتقا یابد؟
نکته دیگر اینکه آیا امکان پاسخگویی در همان برنامه با تماس تلفنی مقدور نبود؟ مشابه این اتفاق را در برنامه 90 دیده بودیم که به محض ادعای یک فرد در استودیو یا حتی روی خط تلفن، با فرد سومی تماس گرفته می‌شد و او پاسخ می‌داد.
اگر ادعاهای امیرحسین رستمی خلاف واقع و پرسش‌های خطا بود، حذف او از صحنه که خطای بزرگتری بود و اتفاقاً در افکار عمومی او را مظلوم و برحق نشان دادند و خودشان را کم‌طاقت و انحصارطلب. این رفتار نه تنها به علی ضیا و تیم تهیه فرمول یک ضربه زد که بار دیگر اعتبار تلویزیون را مخدوش کرد.
4- من از روز نخست منتقد سفیدنمایی و عادی‌سازی شیوع کرونا در تلویزیون بوده‌ام اما تلویزیون هنوز بُرد وسیعی در ایران دارد. حتی اگر منتقدان و روزنامه‌نگاران و سخنرانان این حرف را نپذیرند. اتفاقاً اصرار آنها در این روزها بر ضعف تلویزیون در اطلاع‌رسانی در خصوص کرونا اعتراف به این نکته است که هنوز مهمترین مرجع خبری جمع کثیری از مردم تلویزیون است وگرنه اگر اینطور نبود، چه جای این گله؟
اینکه ما تلویزیون نگاه نمی‌کنیم، به بخش های خبری آن اعتماد نداریم، آن را رسانه مرجع نمی‌دانیم و ... به این معنا نیست که میلیون‌ها نفر دیگر مثل ما فکر می‌کنند. این رسانه اگر درست مدیریت شود، به جز بازیگر و خواننده، امکان حضور نویسنده و روشنفکر و ادیب و شاعر -ولو منتقد- هم در برنامههای پربیننده‌اش میسر شود و دست از تریبون دادن مداوم در همه عرصه‌های حتی تخصصی به سلبریتی‌ها بردارد می‌تواند نقش کلیدی‌تری ایفا کند.
5- تجربه نشان داده که در تلویزیون امکان نقد «دولت» وجود دارد، اما نه همه وزارتخانه‌ها و نه همه وزرا و چهره‌ها. برخی انگار مصونیت بیشتری دارند و البته کمتر در مورد قوای دیگر و نهادهای تاثیرگذار سیاسی کشور کسی نقدی جدی می کند اما رفتار وزیر بهداشت در خصوص این اتفاق و تهدید شکایت بردن به نزد «مقام معظم رهبری» هم خوشایند نبود.
درک می کنیم که دکتر نمکی و مجموعه ایشان زیر فشار خردکننده‌ای قرار دارند اما به پرسش‌ها باید با زبان قانع کننده‌ای پاسخ داد وگرنه «تهدید» از جایگاه دولتی باعث می‌شود افکار عمومی به درست یا غلط در کنار کسی قرار بگیرند که قدرت کمتری دارد و نهایتاً «عذرخواهی» می‌کند.
لینک کوتاه: asriran.com/00318y مطالب مرتبط امیرحسین رستمی: اگر صحبت‌هایم تشویش ایجاد کرد، عذرخواهی می‌کنم/ نمی‌دانستم هر کشور یک پروتکل اقلیمی دارد امیرحسین رستمی عذرخواهی کرد (فیلم) گلایه وزیر بهداشت از صداوسیما برای برنامه فرمول یک: در صورت عدم کنترل جو موجود، مستقیما این گله‌مندی را به مقام معظم رهبری تقدیم خواهم کرد اصلا کار امیرحسین رستمی نادرست، شما خوب باش!منبع: عصر ایران
کلیدواژه: امیرحسین رستمی تلویزیون علی ضیا فرمول یک امیرحسین رستمی فرزاد حسنی فرمول یک پرسش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۳۱۷۶۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حرف‌های جنجالی بازیگر مشهور که صداوسیما اصلا قبول ندارد
اعتماد نوشت: بهنام تشکر به‌تازگی در برنامه «زودیاک» که در شبکه نمایش خانگی پخش می‌شود، حضور یافته و از بازیگران اصلی است.
گفتوگوی زیر به این مناسبت با او انجام شده است.
دلیل حضورتان در برنامه زودیاک، علاقه به بازی مافیاست یا حضور در یک گیم شو به عنوان یک تجربه متفاوت در قالب تصویر؟
من بازی مافیا را دوست دارم و از اولین نفراتی بودم که در تلویزیون مافیا اجرا کردم و گاد بازی بودم. هرچه سری‌های جدیدتری از مافیا تولید شد، نقش‌های بیشتری روی کار آمد که برای من جذاب بود. زودیاک هم سناریوی جذاب و متفاوتی داشت و وقتی دوستان دعوت کردند تصمیم گرفتم که در برنامه زودیاک باشم.
گرداندن بازی مافیا را بیشتر دوست دارید یا بازی کردن را؟
گرداندن بازی را بیشتر دوست دارم. اینکه سفید باشم برایم لذتبخش‌تر است.
نظرتان در مورد مدل اجرا و گردانندگی محمد بحرانی در زودیاک چیست؟
محمد را خیلی زیاد دوست دارم و به نظرم در هر جایی که قرار می‌گیرد، مخاطب همراهش است. فکر می‌کنم در فصل اول زودیاک، کمی با احتیاط گرداندن بازی را پیش می‌برد و مراعات بازیکن‌ها را می‌کرد. اطمینان دارم که خودش هم به این فکر کرده و در فصل دوم، به تغییر مدل گردانندگی بازی فکر کرده است.
از تجربه کار در نمایش خانگی و تفاوتش با تلویزیون بگویید؟
من تقریبا جزو اولین نفراتی بودم که نمایش خانگی را با سریال ساخت ایران تجربه کردم. ساخت ایران اولین سریالی بود که به صورت دی وی دی منتشر شد. این دو مدیا، تفاوت‌های مشخصی دارند. محدودیت‌های صدا و سیما، فیلمنامه‌هایی که تثبیت می‌کند، ناظران پخشی که دارد با نمایش خانگی متفاوت است. فضای کار در پلتفرم‌ها راحت‌تر است و به این واسطه، کارگردان‌ها، نویسنده‌ها به تبع آن بازیگران دست‌شان در کار بازتر است. این‌ها مواردی است که همه می‌دانند و البته خیلی هم پیچیده نیست.
به عنوان کسی که بخش زیادی از تجربیات کاری‌اش را به نقش‌آفرینی در سریال‌های تلویزیون اختصاص داده، ممکن است که شما هم مثل خیلی‌ها، نگران حال این روز‌های تلویزیون باشید. از نظر شما تلویزیون چطور می‌تواند به وضعیت سابقش برگردد؟
تلویزیون باید به همه نظرات مردم توجه کند و برای همه اقشار مردم برنامه بسازد، نه فقط برای عده‌ای خاص. مدیران تلویزیون فعلی، تمرکزشان را بر چیز‌هایی گذاشته‌اند که فقط و فقط خودشان قبول دارند در حالی که خودشان هم خیلی خوب می‌دانند که بخش زیادی از مخاطب‌شان را از دست داده‌اند و به نظر می‌رسد که با این شیوه‌ای که پیش می‌روند، خیلی هم برای‌شان مهم نیست. امیدوارم که این مدیران عزیز، تجدیدنظری در روند سیاستگذاری‌شان داشته باشند که تلویزیون مثل دهه هشتاد یا حتی اوایل دهه نود، دوباره به اوج خودش برگردد و با سریال‌های پرطرفداری مثل ساختمان پزشکان و دودکش و باقی سریال‌های خوب و موفق، مردم و مخاطب را برای خودش حفظ کند. من فکر می‌کنم مردم هنوز هم انتظار دارند تلویزیون به رسانه اصلی و ملی همه افراد جامعه تبدیل شود.
به سریال ساختمان پزشکان اشاره کردید؛ تیم سازنده این سریال، تجربیات خوبی در تلویزیون رقم زدند. به نظرتان جای خالی چهره‌های دهه‌های قبل چقدر در تلویزیون احساس می‌شود؟
به نظرم بیشتر از جای خالی کسانی که در آن سریال‌ها یا برنامه‌ها کار می‌کردند، جای خالی برنامه‌های‌شان احساس می‌شود. این وضعیت، نتیجه مدل تصمیم‌گیری فعلی است. اتفاقا همان عوامل الان تجربیات‌شان بیشتر شده و ممکن است در شرایط مطلوب، خیلی بهتر از قبل کار کنند. باز هم تأکید می‌کنم که تصمیمات تلویزیون مهم است و به نظرم خیلی هم جرات و جسارت ویژه‌ای نمی‌خواهد. به هر حال آن برنامه‌ها و سریال‌های خیایان خلوت کن در همین تلویزیون، تولید و پخش شده‌اند.
ترجیح‌تان کار در فضای کمدی است یا جدی؟
در حال حاضر به فضای کمدی نمی‌توانم فکر کنم و راستش اصلا کمدی در من گم شده و دلایلش را هم همه می‌دانیم. اما به دور از شرایط فعلی، فضای جدی و درام را بیشتر دوست دارم.
هوادار خاطی سپاهان ۱۰ سال محروم شد